Onze relatie was zo mooi begonnen, we hadden alles mee om er iets moois van te maken. We hielden van elkaar, we hadden een mooie woonst en een goede job.
En toen we na drie jaar besloten dat het tijd was voor een kind, leek onze toekomst bezegeld.
Een wolk van een kind kregen we. En net toen onze droom compleet leek begon het mis te lopen.
Waarom ? Had ik te weinig aandacht voor je of was je op me uitgekeken. Waren het je hormonen of is die ander beter dan ik? Ik weet het niet en het kan me ook niet meer schelen. Wat het ook was, ik ben de leugens en het bedrog beu.
Eindeloos hebben we gepraat en geruzied. En elke week een nieuwe ontgoocheling of een nieuwe leugen. Je weet best dat ik erin heb geloofd en dat ik ervoor heb gevochten. Maar genoeg is genoeg.
Zoals Edith Piaf het zong: "Non je ne regrette rien, rien de rien…. Je repart a zero"
Ik heb er nu een punt achter gezet en de scheiding opgestart.
Ik ga je verlaten, gekwetst en verscheurd.
In de procedure ga je het me waarschijnlijk nog wat moeilijk maken, maar eerlijk gezegd kan dat me niet raken.
Speel jij je spelletjes maar, vecht maar voor de auto en het huis. Ik zal het jou ook niet makkelijk maken, daar kan je op rekenen. Maar eigenlijk: " tout ça m est bien égal, je n ai plus besoin d eux"
Het verdriet dat je me hebt aangedaan heb ik verdrongen naar een achterhoekje van mijn geest.
Mijn kind blijft bij me, die vreugde houdt me recht en vult mijn toekomst. Jij bent nu voor mij een vreemde, voor mij is dit lied uit. "J ai balalyés mes amours avec leurs trémolos, balayés pour toujours, je repart a zero"
Ik heb jou en onze relatie achter me gelaten als een kwade droom. Zelfs onze eerste jaren die zo gelukkigzalig leken voelen nu aan als een grote leugen. Maar, om nog even Edith Piaf te citeren: "Non, je ne regrette rien, ni le bien qu on ma fait, ni le mal, tout ça m est bien égal"
Ik heb er mijn buik van vol. Ik moet jou niet meer, ik hoef geen man meer. In tegenspraak met het levenslied van Piaf:
"Car ma vie, car mes joies, aujourdhui ça commence sans toi"
Je aanstaande ex Hermine
REACTIES:Ken dat gevoel, mijn ex heeft me na 20 jaar huwelijk gewoon aan de kant gezet. We hadden geen ruzie, ok geen perfecte relatie. Hij was namelijk niet echt het zonnetje in huis maar ik hield/hou van hem. Hij is nog maar 8 maanden weg dus die liefde moet nog weggaan. Ben echt door een hel gegaan, maar hopelijk ben ik nu terug naar boven aan het klimmen. Door Heidi uit Testelt
-------------------------
u beb groot gelijk,ik heb dat ook mee gemaakt zo als die vrouw. dat wil ik niet meer mee maken.Groetjes dirk. Door Dirk uit Brecht
Een wolk van een kind kregen we. En net toen onze droom compleet leek begon het mis te lopen. 
